Cornelius
De begrafenis van Cornélius (Gilbert Bécaud, 1959)
We waren met 200
Op de begrafenis van Cornélius
Er ontbrak niet één
Van de oude vrienden van Cornélius
In het wit gekleed
Voor de begrafenis
Van Cornélius
De zon scheen
Mooie maand mei
Voor Cornélius
Langs het trottoir
Stond een groepje te kletsen
Hadden zich verzameld om toe te kijken
En de melkboer had zijn kar uitgeleend
Om hem weg te brengen
Naast hem op de grond
Was zijn saxofoon neergelegd
De weduwe huilde
De kinderen kauwden
Op hun kauwgom
Om hem op de kar te zetten
Waar plaats voor hem was gemaakt
Namen de vrienden hem op hun rug
Als een contrabas
Het was op dat moment
Dat de instrumenten
Begonnen te spelen
Om onderweg
Alle nummers
Van de overledene te spelen
Toen zijn we vertrokken over de weg
Vol stenen en gaten en vol verdriet
Die leidde naar het kerkhof
Oh-oh, naar het kerkhof
De optocht werd steeds groter
Kinderen aangetrokken door de muziek
En grijsaards die niets meer kunnen
Zagen de overledene voorbijgaan
Met uitgedroogde lippen door het stof
Stopten we op de weg omhoog, om wat te drinken
We zijn aangekomen op het kerkhof
Waar de kar op ons stond te wachten
Nadat we Cornélius in de grond hadden laten zakken
Glansde zijn saxofoon heel dichtbij hem
En de pastoor had ons het zwijgen opgelegd
Terwijl hij het De Profundis zong
Terwijl hij het De Profundis zong
En we zijn de weg weer opgegaan
Vol stenen, gaten en vol verdriet
Die terugliep vanaf het kerkhof
Oh-oh vanaf het kerkhof
De weduwe die niet meer kon lopen
Is op de melkkar naar beneden gereden
En wij zijn blijven spelen
En blijven drinken zonder op te houden
We hebben gedronken, de hele nacht gedronken
In het huis van de in slaap gevallen weduwe
Zo veel en zo goed dat bij het krieken van de dag
Cornélius voor ons niet langer dood was
Cornélius voor ons niet langer dood was
We waren met 200
Op de begrafenis van Cornélius
Er ontbrak niet één
Van de oude vrienden
Van Cornélius
O wat een mooie begrafenis
Deze begrafenis
Van Cornélius
Als ik ooit het aardse verlaat
Wil ik dat ik word begraven
Zoals Cornélius
Comments
Post a Comment